اگر یادتون باشه، چند وقت پیش یک پست گذاشتیم و موضوع صادرات را با مسابقات بین المللی ورزشی مقایسه کرده بودیم.
اولا این پیروزی رو به همه تبریک می گیم، خیلی خوبه در خصوص علل این پیروزی و علل شکست ها صحبت کنیم.
مسابقات بین المللی یعنی جایی که همه اونهایی که حداقل چهار سال تمرین کردند، حضور دارند، طبیعی است که در این میان حتما تیم هایی که تمرین خوبی نداشتند، حضور نخواهند داشت، یعنی این صحنه ها جایی برای تیم هایی که شانسی بالا اومده باشند نیست.
نکته دوم، اینکه نقش مربی در هدایت این تیم ها به سمت این مسابقات خیلی مهمه، حتما با یک مربی ضعیف نمیشه، نتایج خوب به دست آورد.
نکته سوم اینکه تمرینات و داشتن مربی خوب نیازمند سرمایه گذاری بلند مدت است و البته اگر میلیون ها دلار را یک هفته قبل از تمرینات به تیم تزریق کنند هیچ اتفاقی نمی افته.
رسیدن به پیروزی در مسابقات بین المللی نیازمند تمرین در بلند مدت، مربی خوب و سرمایه گذاری صحیح است.
در صادرات هم موضوع همینه، باید خیلی خوب تمرین کنی، حریفان (رقبا) رو خوب بشناسی و راجع بهشون مطالعه کنی (مطالعه بازار)، مربی خوب انتخاب کنی و با مربی قدم به قدم پیش بری.
البته این دو موضوع نیازمند سرمایه گذاری است و اگر همه اینها رو داشته باشی ولی سرمایه هم در اختیار نداشته باشی، باز هم صد در صد می بازی.
محیط بین الملل باهات شوخی نداره، خیلی بیرحمانه حذف میشی، حتی با یک اشتباه کوچک، آره حتی با یک اشتباه کوچک.
محیط بین الملل جای شوخی کردن نیست، همه با تمام توان می آن، هدفشان فروش است، فروش، اگر وارد این راه شدی، باید بری جلو، محکم، کم نیار، گاهی فقط یک قدم دیگه برداری به نتیجه می رسی، نباید خسته بشی، عقب بکشی، رقیب منتظر نشسته تا جایگزین تو بشه
از دورترین نقاط عالم، می آن زیر گوش ما در همسایگی ما با قیمت های بالاتر می فروشند، چرا؟ چون ….
